Hoog tijd dat ik weer eens een verhaaltje opschrijf. Ik ben er helemaal klaar voor. Zit in mijn werkkamer. Lekker warm terwijl het buiten guur weer is. Het elektrische matje onder mijn voeten/ wat een grote schoenen opa! Als ik kijk naar mijn schoen aan het voetje van mijn kleindochter is het ook een reuzenschoen. Heb ik nooit zo bij stil gestaan / Zou een reus stilstaan bij het feit dat hij een reus is. Bij het wakker worden als eerste gedachte hebben: ‘ Hé ik ben een reus ‘ /trouwens als ik daar nu aan denk wat zijn m’n eerste gedachten als ik wakker wordt. Dat weet ik eigenlijk niet. Weet jij dat lezer? Jouw allereerste gedachte als je wakker wordt. Ik ga er eens op letten. Een klein notitieblokje naast mijn bed ( een pen niet vergeten) en dan opschrijven. Maar kun je een eerste gedachte vangen? Of misschien is mijn eerste gedachte: ‘Wat was nou mijn eerste gedachte’ Het heeft weinig zin om daar nu over te filosoferen want ik weet het toch niet. Straks mijn notitieboekje mét pen naast mijn bed leggen en misschien wordt ‘waar is mijn blokje’ wel mijn eerste gedachte/ Ik heb dat matje gekocht omdat ik, als ik een tijdje zit te werken in mijn ‘kantoortje’ steeds weer koude voeten kreeg / ‘Ja jong, kou trekt op hè’ hoor ik als echo in mijn hoofd. Waar komt die uitspraak vandaan of van wie? Als ik mijn ogen sluit en me op deze zin concentreer dan komt het beeld van ‘Tante Sjaan’ naar boven. Ik werkte toen in kluphuis (zo schreef je dat) de Mussen in de Schilderswijk in Den Haag. In de personeelskamer zat altijd (was dat altijd?) tante Sjaan. In mijn herinnering had zij grote Borsten/ ik denk ineens aan een stukje liedtekst uit het lied ‘Wassenaar’ van Theo Nijland . ‘Ze zeggen dat er borsten zijn waar eeuwig melk uit stroomt’ /  Tante Sjaan ging over de koffie. Ze schonk die koffie uit grote aluminium kannen. Op elk moment van de dag. Tante Sjaan had voor iedereen advies. Een uitspraak van haar die me altijd is bijgebleven: ‘Had…had…nou pik als jouw vader z’n kwakkie op de kachel had gespoten was ’t met ’n sisser afgelopen, moet je nog ’n bakkie?’/ Wonderlijk dat zo’n klein elektrisch  matje zo veel extra comfort oplevert. Lang heb ik geaarzeld over deze aankoop. Ik moet er nu wel op letten dat ik het aan-uit knopje weer op uit zet als ik het eerder ‘aan’ gezet heb. Op mijn beeldscherm heb ik een stickertje geplakt met voetverwarming uit zetten. Op de deur naar buiten zit er ook een. Toch heeft m’n matje laatst 2 dagen aangestaan Had ik nou maar op mijn stickertjes gekeken / ‘Ja hoor pik echoot tante Sjaan in mijn hoofd/ Hoe zou het nu met Tante Sjaan gaan? Waarschijnlijk is ze overleden. Ik was toen 19 en zij een jaar of 50. Ja, die is nou wel overleden. Maar goed ze leeft toch een beetje door in mijn hoofd met haar zinnetje. Misschien dat ze nu ook in jouw hoofd tot leven komt, beste lezer./Mijn volgende verhaaltje gaat over wat ik als eerste denk als ik wakker wordt of anders over wat ik niet gedacht heb of niet meer weet / ‘gekke opa, daar kun je toch niks over schrijven!’