Het is nu 30 december 2023. Nog even en dan is dit jaar opgeschoven naar ‘vroegah’ (hier blijkt mijn Haagse afkomst). Ik kijk terug op een mooi jaar. Het jaar van Freule Pé en de oude tovenaar. Natuurlijk weer verhaaltjes bij de ezels in Schaarsbergen.

In Schaarsbergen ontstond nog een mooi verzonnen verhaal. Een verhaal over 3 zussen die té erg zijn. Té verwend, té bekakt en nog meer té. Ze stranden na een koetsongeluk in het bos  (weer dat bos). Ze beleven daar de nodige avonturen waar ze (in mijn ogen) behoorlijk van opknappen. Zo komen ze uiteindelijk aan bij hun Tante. Die tante heeft een feest georganiseerd en daar 3 prinsen voor uitgenodigd. Prinsen die té keurig, té aangepast, té rijk en té te zijn. Zij staan opgesteld om te trouwen met de drie prinsessen. Voor hun avontuur was dit (trouwen met welgemanierde prinsen) hun grootste goed geweest. Haha maar nu loopt dit anders………………… Ik heb bij de ezels tijdens de kerstmarkt het einde verteld. Ga ik hier niet doen want volgens mij biedt dit verhaal nog wel aanknopingspunten voor uitbreiding.

Wat me ook nog bezighoudt is een reactie die ik via via kreeg. Dit naar aanleiding van het door Sophie en mij vertelde en gezongen kerstverhaal in de Remonstrantse kerk in Oosterbeek. Sowieso een feest. Het kerkje was afgeladen met families die er zin in hadden. Het kerstverhaal door de ogen van Amos het herdersjongetje en zijn hond/vriend Sarabi.

Sophie kreeg de reactie, ik citeer: Het was voor ons extra bijzonder vanwege de hond Sarabi.  Het gebied waar de opa van ………….. vandaan komt ligt in Iran en heet Sarab. De hond Sarabi betekent ‘van Sarab’. Zijn opa had eenzelfde hond (als uit het verhaal). Hij bewaakte het gebied en de kuddes tegen de wolven en de beren. Vaak stond hij in de nacht op een plat dak. Als er iemand alleen op straat liep in het donker bracht hij diegene thuis. Jullie verhaal bracht veel verhalen en herinneringen terug. Heel erg bedankt daarvoor.

Zo komt via mijn publiek weer een verhaal terug. Ik merk dat deze reactie mij verwarmd. (dit i.t.t. verarmd. wat kan een letter verschil maken). Zo worden verhalen geboren uit belevenissen en fantasieën en die resoneren weer met andere verhalen. Misschien speelt ontvankelijkheid hier een belangrijke rol. Ik wil er naar gaan streven om 2024 mijn jaar van ontvankelijkheid te laten worden. Ik weet zeker dat er veel mer mensen zijn die hier voor open staan zodat de verhalen kunnen rondgaan en inspireren en herinneren.