December 2023.  Alweer bijna 2024. 24 jaar na 2000. En dat voelt nog als de dag van gisteren. Ik mijmer soms over mijn eerdere activiteiten en voordat ik weet zit ik in de vorige eeuw te herinneren. Kortom de jaren gaan tellen.

24 december as ga ik samen met mijn dochter Sophie het meezing familie kerstverhaal vertellen. (zie agenda) Nu door de ogen van een herdersjongen Hij beleeft dit verhaal samen met zijn onafscheidelijke vriend en herdershond Sarabi.

Als ik dit verhaal aan het schrijven en voorstellen ben kan ik nog steeds vol schieten. Ik geloof dat alle verhalen die ik schrijf, maak en speel delen van mijzelf raken of aanroeren. Hoe ouder ik wordt hoe meer delen er zijn, herinneringen, inzichten wakker wordende verlangens. Ik kan geraakt worden door de eenvoud van de menselijke betrekkingen in mijn verhalen. Wellicht , als je door de oppervlakte kijkt, zijn menselijke betrekkingen ook wel eenvoudig. Er toe doen, Gezien, erkend worden, iets kunnen, hier en nu.

Daar ga ik in ieder geval van genieten. Tijdens de kerstmarkt in Schaarsbergen op 16 december , de kerstvertelling op 24 december in Oosterbeek. Kasteel Bruinhorst en ook nog een mini voorstelling van Freule Pé in Den Bosch. Kortom het is een warme decembermaand.

Dit jaar is ook het jaar dat Josef van den Berg is overleden. Toen ik hem vroeger heb zien optreden heeft hij door zijn spelen bij mij m’n verhalen vertellen wakker gemaakt.  Later heb ik hem nog een paar maal bezocht in zijn huisje in Neerijnen. Korte bezoekjes maar telkens weer ‘aangeraakt voelen’. Een bijzonder mens is heen gegaan. Als ode aan hem een fotootje en draag ik in gedachten mijn december verhalen aan hem op.